:یکی از دوستان سوال زیر را مطرح کرده اند
در مورد کتاب خروج ۴:۲۰ (صورتی تراشیده و هیچ تمثالی از آنچه بالا در آسمان است، و از آنچه پایین در زمین است و از آنچه در آب زیرزمین است، برای خود نساز) و کتاب تثنیّه ۹-۷ :۵
(تو را به حضور من خدایان دیگر نباشند.به جهت خود صورت تراشیده یا هیچ تمثالی از آنچه بالا در آسمان، یا آنچه پایین زمین، یا از آنچه در آبهای زیر زمین است مساز. آنها را سجده ننما. زیرا من که یهوه خدای تو هستم، خدای غیورم و گناه پدران را بر پسران تا پشت سوم و چهارم از آنانی که مرا دشمن دارند، میرسانم.)
همونطور که یادتون هست، آن خانم هندی در شمال فنلاند یک مجسّمه از مریم مقدس داشت که هر روز در مقابلش زانو میزد و دعا میکرد. به نظر شما، درست کردن مجسمهٔ فرشتهها که از آسمان هستند و مقددسین که از زمین هستند، بر خلاف این دستورات نیست؟ به نظر شما به شخص دیگری به جز خداوند دعا کردن و یا حتی جلوی مجسّمهای زانو زدن و به آن مجسّمه دعا کردن،
بت پرستی و گوش نکردن به دستور مستقیم کتاب مقدس نیست؟
:جواب
سوال شما کاملا به جا است و در نتیجه این دو متن میبینیم که تا به امروز یهودیان در کنیسهها اصلا نقاشی یا مجسمه ندارند، و حتا کلیساها مخصوصا در محیط بین النهرین کمتر از شمایلها استفاده میکردند چرا که در محیط یهودیان رشد کردند و زیر نفوذ آنها بودند، و همچنین در زمان پیدایش اسلام نیز بر ضّد بتها این قانون وجود داشت و تصویرگری جدا ممنوع بود.
اما یکی از پدران کلیسا، به اسم یوحنای دمشقی یعنی اهل دمشق که در زمان فتوحات اسلام در سوریه زندگی میکرد به خوبی به این موضوع جواب داده است و نوشته است
اما اگر خدا را کسی ندیده، عیسی مسیح که در میان ما زندگی کرد و همچنین مادرش و شاگردانش و همه مقدّسین را همه مشاهده کردند بنابراین ما حق داریم از اینها برای یاد آوری از حضورشان و محبت خدا در آنها، آنها را نقاشی کنیم
البته بعضیها مخصوصا ساده دلان بعضی وقتها زیاده روی میکنند چون این شمایلها را نباید پرستش کرد، اینها فقط در کلیسا به ما یادآوری میکنند که چگونه زندگی کردند و چگونه همراه با مقدّسین باید دعا کنیم و سپاسگزاری کنیم
در کلیسای قدیم، برای خدمت به کسانی که بیسواد بودند عادت داشتند که رو به روی هر صفحه انجیل، نقاشی از همان اتفاق که در انجیل ذکر شده بود را میکشیدند تا همه بتواند آنرا درک کرده و این راز را حفظ کنند
اما در ارتباط با این موضوع همچنین باید گفت که امروز هیچ کس چوب یا سنگ را نمیتراشد تا از آن بتی درست کند ولی بت پرستی ما جورِ دیگری شده یعنی در قلب ما , ما غیر از خدا به اهداف دیگری خدمت میکنیم و آنها را دوست داریم، مثل پول دوستی، قدرت طلبی، عیاشی و مخصوصا تکبر که بر ضّد این بتها ما باید با قدرت روح القدس، قلب خودمان را پاک کنیم تا واقعا در ما و در زندگی ما خدا یکی باشد، یعنی یک محبت اصلی و یک هدف تا تمام مسأیل دنیوی فقط وسیله باشد
علاوه بر این یادآوری کنیم که آگوستین قدیس متن کتاب افرینش را یاد آوری میکند که میگوید بهترین شمایل خدا، خود انسان است که به صورت خدا آفریده شده پس چگونه بعضی وقتها ارزش انسان را میتوانیم از بین ببریم و به چهره او با جنگ و شکنجه و ...،خدشه وارد کنیم و بالاترین کسی که این خدشه را بر او وارد کردیم مسیح بر صلیب میباشد
اما باحضور روح القدس این مسیح بر صلیب در برابر ایمانداران متجلی میشود و جلوی شمایل او میتوانیم دعا کنیم